"Voetballen in Bulgarije is niet voor de zwakken."
"Het zijn nogal veel clubs"
"Ik word ook wel een clubhopper genoemd. Elke keer was er een reden om te verhuizen. Uiteindelijk heb ik voor veel mooie clubs gespeeld."
"Ik had als jong talent bij Ajax nooit verwacht dat ik dit allemaal zou meemaken. Ik was in de jeugdopleiding niet het grootste talent. Ik bleef hangen in de B2 en A2, achter de gouden lichting van Ricardo van Rhijn, Geoffrey Castillion, Rodney Sneijder, Florian Jozefzoon en Roly Bonevacia. Uiteindelijk heb ik toch Championship, League One, Conference League en voorrondes Europa League gespeeld. Niet slecht voor deze jongen uit Amsterdam-Noord."
"Mijn eerste wedstrijd voor Middlesbrough was gelijk uit bij Liverpool. We speelden 2-2. Ik scoorde mijn penalty in de strafschoppenreeks, maar we verloren met16-15."
"Rooney, Schweinsteiger, Agüero, Lampard, David Luiz, Alexis Sánchez; ik heb ze allemaal gezien op het veld. Van Antonio Rüdiger heb ik nog een shirtje thuis liggen."
"Zo zie je maar dat voetbal je op bijzondere plekken kan brengen."
"Hier had ik nooit aan gedacht"
"Dat waren gekke avonturen. Van Maccabi Haifa wist ik niet zo goed wat ik moest verwachten. De situatie in dat gebied is natuurlijk ingewikkeld. Toch heb ik er als voetballer een mooie tijd gehad. De stadions zaten vol met 25.000 mensen die helemaal uit hun dak gingen. Daarna kwam corona helaas. Toen stond het leger op straat met tanks om de lockdown te controleren. Maar het voetbal moest doorgaan, en we werden kampioen."
"Daar zou ik een boek over kunnen schrijven"
"Het is een grote club en een mooi land, maar de fans zijn echte hooligans. Wanneer er iets misging, stonden ze boos op het veld. Ze hebben onze bus bekogeld met boomstammen en stenen, omdat we tweede stonden. Dat kwam omdat we een trainingskamp hadden gehad van 31 dagen in Turkije, waar we alleen maar moesten rennen. Toen we terugkwamen, was iedereen kapot. De supporters gaven de buitenlandse spelers de schuld en dreigden ons aan te vallen na de laatste wedstrijd, maar dat hebben ze gelukkig niet gedaan."
"De hooligans van CSKA Sofia hebben hakenkruisen op hun navel getatoeëerd en ‘white pride’ op hun borst. Ik ben zelf blank, maar van Surinaamse afkomst. Vanaf het moment dat ik interlands ging spelen voor Suriname, kreeg ik allemaal opmerkingen naar mijn hoofd. De supporters van mijn eigen club riepen naar de rechtsback van de tegenstander dat hij m’n benen moest breken. Ik heb op Instagram ook doodsbedreigingen gehad. Die mensen werden opgespoord en moesten van de politie hun excuses aanbieden. Het ging allemaal vrij ver. Voetballen in Bulgarije is niet voor de zwakken."
"De laatste trainer stuurde alle buitenlandse spelers weg. Mijn contract werd afgekocht en ze zouden me geld meegeven, maar daar heb ik lang voor moeten vechten. Ik heb de FIFA ingeschakeld en na anderhalf jaar met pijn en moeite mijn geld gekregen."
"In de Championship kun je goed verdienen. Als jonge speler zat ik op de bank bij Heerenveen, ik ging naar Middlesbrough en mijn salaris verdubbelde. Bij aankomst kwam ik erachter dat ik het minst verdiende van het hele team. Dat heb ik later wel ingehaald. In Engeland betalen ze op het tweede niveau net zo veel als de top drie van Nederland."
"In het begin had ik een zaakwaarnemer, maar later ben ik het in mijn eentje gaan doen. Ik ben vaak van club gewisseld en heb veel onderhandeld. Dan kon ik de zaakwaarnemersvergoeding naar mijzelf overmaken. Ik ben nu nergens getekend, dus als een agent met een club komt, kan ik daarmee in zee. Ondertussen probeer ik zelf een club te vinden in Nederland waar ik de laatste jaren van mijn carrière plezier kan hebben. Ik kan met al deze ervaringen zeker van waarde zijn in de Eredivisie of de Keuken Kampioen Divisie."